خداوندا شکایت من  تلخ است به دیدنم بیا که سخت دلتنگم!! ریشه در قلبم دواندی                       ریشه بر خونم کشاندی ریشه ای بی جان بودم                     ریشه ای بیهوده بودم                              خشک بودم خار بودم                              ریشه بودم اما نبودم                            کاش زیر زمین بودم و خاک بودم         ای کاش نبودم که بگویم چه بودم ریشه ام جا دار گشته                      ریشه ام جان دار گشته ریشه ام بی تاب گشته                    ریشه ام نامدار گشته ریشه ی خشک گلوگیر                     بیدار گشته...آباد گشته میکشد خوشکسالی را                    می برد بی آبی را                               ریشه ام معنا گشته                                    نامدار گشته ریشه بر قلبم دوانده                          ریشه بر جانم کشانده میسپارم ریشه ام                            دست تو که بهترینی                              تویی که عزیزترینی تو بساز ریشه ام را                           تا بسازم تیشه ام را تا زنم بر قلب دشمن                         همان ابلیس آن نامرد ریشه با عشق همزاد گشته                عشق بر جانم روان گشته                                                    مسح گشته... بیتاب گشته                     عشق عیسایی آشکار گشته               در وجودم جادار گشته                                                                   عاشق و شیدا گشته                                            بینا گشته